Το Ρωσικό αλφάβητο δεν θα υπήρχε χωρίς το έργο των αδελφών Κύριλλου και Μεθόδιου.
Όμως οι ίδιοι δεν ήταν Ρώσοι ούτε μιλούσαν Ρωσικά. Ήταν θεολόγοι Έλληνες από το Βυζάντιο. Για την ακρίβεια δεν είχαν ταξιδέψει ποτέ στο Κράτος των Ρως. Ο Κύριλλος δεν ήταν ο δημιουργός του Κυριλλικού αλφαβήτου. Αυτός και ο αδερφός του Μεθόδιος επινόησαν το Γλαγολιτικό αλφάβητο. Οι σύγχρονοι ρωσόφωνοι ομιλητές μόνο λίγα γράμματα μπορούν να αναγνωρίσουν από αυτό.
Ήταν οι μαθητές τους που αντικατέστησαν το Γλαγολιτικό αλφάβητο με ένα 
απλουστευμένο αλφάβητο που έμοιαζε με το Ελληνικό.
Τότε γιατί ήταν ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος που γνώρισαν μεγάλη δόξα; Επειδή τα αδέλφια έκαναν το πιο σημαντικό. Έμαθαν τις Σλαβικές γλώσσες και κατάλαβαν ποιοι ήχοι χρειάζονται γράμματα. Χωρίς γράμματα δεν υπήρχε δυνατότητα μετάφρασης των Ιερών κειμένων. Για αυτόν το σκοπό δημιουργήθηκε η ειδική γλώσσα του ορθοδόξου πολιτισμού. Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος την είχαν ανάγκη για τη διεξαγωγή των ιερών τελετών στη Σλαβική γλώσσα, όχι μόνο στα Λατινικά ή στα Ελληνικά. Η ιερή λειτουργία σε μία κατανοητή γλώσσα σήμαινε περισσότερους ενορίτες άρα και μεγαλύτερη επιρροή της Βυζαντινής Εκκλησίας.
Ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος ταξίδεψαν στη Μοραβία (σημερινή Τσεχία), για να διδάξουν τη θεολογία στους κατοίκους της, ενώ οι μαθητές τους προώθησαν το έργο τους στο Βασίλειο της Βουλγαρίας. Όσον αφορά το Κράτος των Ρως, το οποίο τα διάσημα αδέρφια δεν είχαν επισκεφτεί ποτέ, αυτό έγινε το επίκεντρο του Κυριλλικού αλφαβήτου μόνο μερικούς αιώνες αργότερα.
