Η νομική μετάφραση αποτελεί μία από τις δυσκολότερες μορφές μετάφρασης. Απαιτεί απόλυτη εξοικείωση τόσο με την καθημερινή διάλεκτο όσο και με τη νομική ορολογία και στις δύο γλώσσες.
Η Δίκη της Νυρεμβέργης άλλαξε για πάντα τη νομική μετάφραση και διερμηνεία. Προκειμένου να εξασφαλίσουν στους εγκληματίες πολέμου των Ναζί «μια δίκαιη και ταχεία δίκη», οι Σύμμαχοι έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να «επιταχύνουν» τη διαδικασία διερμηνείας στη δικαστική αίθουσα. Διακόσιοι κατηγορούμενοι δικάστηκαν στη Νυρεμβέργη, και όλη η διαδικασία έπρεπε να μεταφράζεται σε τέσσερις διαφορετικές γλώσσες: Αγγλικά, Γερμανικά, Ρώσικα και Γαλλικά. Μπορείτε να φανταστείτε πόσος χρόνος θα χρειαζόταν, εάν οι διερμηνείς έπρεπε να περιμένουν τον καθένα ξεχωριστά να ολοκληρώσει την κατάθεσή του για να προχωρήσουν στη μετάφραση κάθε φορά;
Για να εξασφαλίσει ότι η δίκη θα είναι «ταχεία», ο Συνταγματάρχης των ΗΠΑ Leon Dostert δημιούργησε ένα σύστημα ταυτόχρονης διερμηνείας. Οι διερμηνείς θα μετέφραζαν τις λέξεις κατά την εκφορά τους, αναμεταδίδοντας τις μεταφράσεις μέσω ενός συστήματος μικροφώνων και ακουστικών. Η Δίκη της Νυρεμβέργης παρέσχε στον ΟΗΕ το πρότυπο για τη διαχείριση της διερμηνείας μέχρι και σήμερα.
Η διερμηνεία κατά τη δίκη δεν ήταν εύκολη υπόθεση. Φανταστείτε να ακούτε καθημερινά τους μάρτυρες και τους κατηγορούμενους να περιγράφουν την ανείπωτη φρίκη του Ολοκαυτώματος, και να μεταφράζετε αυτή τη φρίκη σε μια νέα γλώσσα, με τη δική σας φωνή. Κάποιοι από τους μεταφραστές ήταν και οι ίδιοι Εβραίοι και είχαν χάσει οικογένεια και φίλους από τις θηριωδίες των Ναζί. Έπρεπε να παλεύουν σε καθημερινή βάση με τα προσωπικά τους συναισθήματα και την επιθυμία για εκδίκηση. Χάρη στις προσπάθειές τους, μερικοί από τους πρωταγωνιστές του ναζιστικού καθεστώτος τέθηκαν ενώπιον της δικαιοσύνης υπό τη διεθνή νομοθεσία.
