Τον μεσαίωνα τα συγχωροχάρτια χρηματοδοτούσαν συχνά τα σχέδια της Εκκλησίας και τον γραφειοκρατικό μηχανισμό της. Το 1517 το μεγαλεπήβολο σχέδιο του Πάπα ήταν η ανακατασκευή της Βασιλικής του Αγίου Μάρκου. ΄’Ενα έργο που απαιτούσε πολλούς πόρους, άρα και περισσότερα συγχωροχάρτια στους πιστούς. Η Εκκλησία φαινόταν να μην νοιάζεται για τον Χριστό αλλά για το χρήμα και για έναν Γερμανό μοναχό αυτές οι πράξεις ήταν απεχθείς και πέρα από κάθε λογική. Μια μετάφραση στα γερμανικά της βίβλου θα ήταν το ορόσημο τεκτονικών αλλαγών.
Η μετάφραση στα Γερμανικά της Βίβλου
Στις 31 Οκτωβρίου 1517, ο Μαρτίνος Λούθηρος κατήγγειλε δημόσια τις σκανδαλώδεις και αντιχριστιανικές πρακτικές της Εκκλησίας αναρτώντας ένα έγγραφο σε δημόσια θέα. Ήταν οι 95 Θέσεις του με τις διδαχές της Εκκλησίας για την αμαρτία και την μετάνοια. Η χρήση όμως μιας επαναστατικής μεθόδου για την εποχή, της τυπογραφίας, ήταν αυτή που βοήθησε να εξαπλωθούν οι ιδέες του παντού στην Ευρώπη. Η διαμαρτυρία του αυτή και το κίνημα που ακολούθησε βύθισε την ήπειρο σε έναν αιματηρό θρησκευτικό πόλεμο.
Σημαντική απειλή δεν ήταν μόνο οι 95 αιρετικές Θέσεις του, αλλά και η τόλμη που επέδειξε να αγνοήσει τα λατινικά. Η μετάφραση στα γερμανικά των κειμένων του ήταν μια συμβολική 
επαναστατική πράξη των γερμανικών πληθυσμών ενάντια στην Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Όπως ήταν αναμενόμενο ο Λούθηρος αφορίστηκε από τη Ρώμη και τα συγγράμματα του κατέληξαν στην πυρά. Ο ίδιος, με την ανέλπιστη βοήθεια του Φρειδερίκου που τον μετέφερε στο απομονωμένο κάστρο του Βάρτσμπουργκ, κινήθηκε υπό άκρα μυστικότητα. Άλλαξε το όνομα του, άφησε γένια και μάκρυνε τα μαλλιά του για να μην αναγνωρίζεται συνεχίζοντας την θρησκευτική του επανάσταση.
Τον μεσαίωνα χρησιμοποιόταν η λατινική μετάφραση από τα ελληνικά της Καινής Διαθήκης από τον Ιερώνυμο. Ήταν το μοναδικό επίσημο σύγγραμμα της Καινής Διαθήκης και ο Καθολικισμός στηρίχτηκε στη μετάφραση αυτή. Ο Λούθηρος έχοντας ως βασική Αρχή την στήριξη της Πίστης στην πηγή του Χριστιανισμού, την Βίβλο, αφοσιώθηκε στην μετάφραση της από τα Ελληνικά στα Γερμανικά. Ήταν η γλώσσα των συμπατριωτών του και θα γινόταν κατανοητή σε όλα τα γερμανικά κρατίδια, από όλους τους κατοίκους ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης. Κυρίως όμως θα ήταν η δική του ερμηνεία της Βίβλου παρακάμπτοντας την Παπική Ερμηνεία.
Μια μετάφραση που ήταν γραμμένη απλά και κατανοητά για τον μέσο κάτοικο της εποχής, πιο ουσιώδης (σύμφωνα με εκείνον). Για παράδειγμα αναφέρει κατά την μετάφραση ότι οι αμαρτίες συγχωρούνται «μόνο» μέσω της πίστης και όχι από τα συγχωροχάρτια έναντι αμοιβής. Ήταν ένα βασικό δόγμα του Λούθηρου που αν και στην πρωτότυπη ελληνική έκδοση δεν υπάρχει η λέξη «μόνο», στην γερμανική μετάφραση την προσαρμόζει έτσι για να τονίσει τις πεποιθήσεις του. Ουσιαστικά δημιουργεί ένα νέο δόγμα στους κόλπους του Χριστιανισμού.
Η συμβολή της μετάφρασης στην γερμναική γλώσσα
Η μετάφραση στα Γερμανικά της Βίβλου από τον Λούθηρο άσκησε μεγάλη επιρροή στην γερμανική γλώσσα. Έγινε το πιο διάσημο θρησκευτικό σύγγραμμα που διαδόθηκε και 
διαβάστηκε από εκατομμύρια Γερμανούς. Προσάρμοσε εκτός των θρησκευτικών θέσεων του και όλες τις αλλαγές στη σύνταξη και τη γραμματική της γερμανικής γλώσσας που είχαν συντελεστεί εκείνη την εποχή. Ο Λούθηρος ενίσχυσε την αίσθηση εθνικής ανεξαρτησίας και την αναγνώριση της σημασίας της εθνικής γερμανικής ταυτότητας. Η επανάσταση του εκτός από θρησκευτική ήταν συνάμα και πολιτική. Μέσα στην επόμενη δεκαετία η μισή τουλάχιστον Γερμανία θα είχε ήδη ασπαστεί τις θέσεις του Λούθηρου, ξεκινώντας ίσως την πιο σκοτεινή περίοδο του Χριστιανισμού γεμάτη θρησκευτική βία, διώξεις και αίμα.
